Lees dit gedeelte aandachtig door voordat u begint met de Reis in de Tijd Visualisatie.

Het is duidelijk dat we ons verleden niet kunnen veranderen. Maar hoe weten we wat ons verleden is? Alleen door onze herinneringen aan het verleden. Recente wetenschappelijke ontwikkelingen hebben aangetoond dat herinneringen daadwerkelijk veranderen en wel elke keer dat we ons een gebeurtenis herinneren. Herinneringen worden vaak steeds minder accuraat in de loop van de tijd en ze kunnen langzaamaan ‘beter’ of ‘slechter’ worden. Ofwel: ze kunnen ons meer of minder storen naarmate het langer geleden is. Cruciaal deel van sterke herinneringen zijn de emoties die eraan verbonden zijn en juist deze emoties zorgen ervoor dat traumatische herinneringen reacties in het heden oproepen. Reacties als angst, depressie en chronische pijn.

Teruggaan in de tijd en traumatische gebeurtenissen herinneren, vooral wanneer iemand dat juist probeert te vermijden, is vaak nogal heftig voor die persoon en het vermijden is tegelijkertijd een symptoom van PTSS. Sommige therapieën vragen mensen om vrijwillig terug te gaan in de tijd om herhaaldelijk traumatische ervaringen te herinneren en zelfs te “herbeleven”. Hoewel dergelijke therapieën nuttig kunnen zijn, is het vaak emotioneel zwaar voor de patiënt en zelfs voor sommige therapeuten. Bovendien kan het enige tijd duren voordat de emoties van de persoon na dergelijke emotionele herbelevingstherapieën verdwijnen. Maar belangrijker nog: dergelijke therapieën vervangen die traumatische herinneringen niet door gezondere alternatieven.

Deze Reis in de Tijd Visualisatie is anders. Hoewel je terug in de tijd moet gaan om een ​​mogelijk traumatische ervaring te herbeleven, is het doel niet om de ervaring te herbeleven, maar eerder om deze te veranderen. Onderzoek toont aan dat je de ervaring effectief kunt veranderen door je een compleet andere uitkomst voor te stellen. Dit is een verbazingwekkende en krachtige techniek die ‘geheugenreconsolidatie’ wordt genoemd.

Je hebt zelf de regie in deze ervaringen, waarbij je terug in de tijd gaat om een ​​jongere versie van jezelf te bezoeken. Je neemt je huidige zelf (en evt. nog anderen) mee en je biedt met veel medeleven zorg aan je jongere zelf. Je biedt je jongere zelf aan te helpen de situatie te veranderen door, evt. samen, de nodige acties te ondernemen.

Dit is een zeer krachtige en bevrijdende ervaring en ik heb dit honderden keren bij mijn patiënten gebruikt. Ik bied het jou aan via deze opname. Ik raad je aan om de eerste keer dat je deze oefening doet een relatief kleine gebeurtenis uit je verleden te kiezen (d.w.z. een gebeurtenis die niet al te grote problemen veroorzaakte of een recentere gebeurtenis) in plaats van een zeer grote traumatische gebeurtenis (d.w.z. een zeer beladen gebeurtenis uit een vroeg stadium van je leven). De reden hiervoor is dat sommige mensen te veel angst ervaren wanneer ze dit op eigen houtje doen, omdat ze niet voorbereid zijn op de emoties die kunnen ontstaan.

Hoewel angst op zich – hoe oncomfortabel en eng ook, niet gevaarlijk is, je bent pas klaar voor de grotere als je deze oefening een paar keer succesvol hebt gedaan met kleinere stressvolle gebeurtenissen in je leven. Mocht je ook dan te angstig worden, open dan gewoon je ogen of herinner jezelf eraan dat je een volwassen persoon bent die in het heden leeft en niet in gevaar is. Maar als je je zorgen maakt of je onzeker voelt over het terugkeren naar bepaalde traumatische gebeurtenissen in je leven, raad ik je aan om deze oefening met een therapeut te doen.

Dr. Howard Schubiner