In onze moderne samenleving zijn we steeds verder verwijderd geraakt van ons gevoel. Denken voert de boventoon, terwijl signalen van ons lichaam, onze intuïtie en emoties worden genegeerd of onbewust onderdrukt. Maar juist dat gevoel is essentieel — het laat ons ervaren wie we zijn, waar onze grenzen liggen, wat ons raakt en wat we nodig hebben.
Als voelen niet meer vanzelfsprekend is, verliezen we het contact met onszelf. We raken sneller uit balans, missen signalen van het lichaam en lopen vaker vast in stress, spanning of uitputting. Niet omdat we zwak zijn, maar omdat we iets belangrijks zijn kwijtgeraakt: het verstaan van de taal van ons lichaam en onze emoties.
Bij Stichting Emovere erkennen we dat lichaam, geest en gevoel onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Emoties laten ons voelen hoe het écht met ons gaat. Ze geven richting, raken aan betekenis, en brengen ons in beweging.
Als we emoties niet herkennen, niet erkennen of er geen ruimte aan geven, kunnen ze onder de oppervlakte blijven leven. Wat je niet voelt, verdwijnt niet — het kan zich vastzetten in spanning of uiten in klachten. Vroeg of laat vraagt het toch om aandacht.
Daarom is het tijd om voelen weer vanzelfsprekend te maken. Niet als iets kwetsbaars, vaags of zachts, maar als bron van zelfinzicht, gezondheid en kracht.
We zetten ons ervoor in dat mensen opnieuw leren luisteren naar hun lichaam. Naar de fluistering van ongemak, naar het zachte signaal van een grens, naar de emotie die gehoord wil worden vóór het lichaam hoeft te schreeuwen.
Want herstellen van aanhoudende (pijn)klachten is mogelijk — maar voorkómen is nog krachtiger. Door regelmatig stil te staan bij wat je voelt, kun je klachten eerder herkennen en disbalans eerder keren. Zo wordt voelen en verbinding maken met jezelf een vorm van zelfzorg en preventie: een proactieve benadering van gezondheid en welzijn.
Stichting Emovere is een beweging die bijdraagt aan een cultuurverandering. Waarin emoties niet worden gezien als zwakte, maar als menselijke richtingaanwijzers. Waar stilstaan, voelen, afstemmen en uitspreken, net zo normaal worden als denken, actie, doorgaan en presteren.
We creëren bewustzijn dat er niet alleen ruimte mag zijn voor herstel, maar ook voor het voorkómen dat klachten langdurig blijven aanhouden. Voor het herkennen van de eerste signalen van spanning of overbelasting. Voor het ontwikkelen van emotioneel bewustzijn en het versterken van veerkracht — van jong tot oud, in iedere levensfase.
We brengen een paradigmashift op gang. In een wereld waarin logica en controle overheersen, maken wij óók ruimte voor gevoel en intuïtie. Waar pijn of klachten niet per se betekenen dat er iets stuk is, maar signalen kunnen zijn van iets dat binnenin ons leeft en gezien, gehoord en gevoeld wil worden.
Waar het normaal is om jezelf af te vragen: “Hoe gaat het écht met mij?”
En waar het vanzelfsprekend is om:
Dat ruimte geven aan wat je voelt net zo normaal wordt als het innemen van een paracetamolletje.
Zodat ieder mens het vertrouwen, de kracht en de ruimte voelt om bewuste keuzes te maken op zijn of haar pad.
Vergroting van emotioneel bewustzijn – weten welke emoties je hebt en waarom ze er zijn – helpt niet alleen om jezelf beter te begrijpen, maar ook om écht contact te maken met de mensen om je heen.
Dat we oprecht aan elkaar vragen: “Hoe gaat het écht met jou?” – en dat we luisteren naar het antwoord, zonder het weg te wuiven of direct te willen oplossen of fixen.
Dat kinderen van jongs af aan leren hun emoties te herkennen, te doorvoelen en te uiten. En dat gevoel en wat iets met je doet, ook op de werkvloer bespreekbaar mogen zijn.
…waarin emoties er gewoon mogen zijn. Als iets menselijks. Als iets normaals. Waar we elkaar ondersteunen vanuit verbinding – met aandacht, een luisterend oor – en het vertrouwen dat niemand gerepareerd hoeft te worden, maar wél gehoord, gezien en gedragen mag worden.
